اسنادی از روابط فرهنگی- آموزشی ایران و لهستان در مصوبات شورای عالی معارف/ فرهنگ
چکیده مقاله: در بیستم اسفند ماه سال 1300 قانون تاسیس شورای عالی معارف مشتمل بر 15 ماده و با هدف توسعه دوایر علوم و اشاعه معارف و فنون و رفع نقایص تحصیلات علمی به تصویب مجلس شورای ملی-دوره چهارم- رسید . هشت ماه بعد از آن در 7 مهر 1301 اولین جلسه شورا تشکیل شد. از چهارده مورد شرح وظایف شورا، بخشی از ماموریت آن در ارتباط با دانشجویان ایرانی خارج از کشور و همچنین خارجیان مقیم ایران بود، که از آن جمله می توان به ارزشیابی مدارک تحصیلی دانشجویان خارج از کشور، تطبیق آن مدارک با مدارک رسمی آموزشی ایران، اعطای مدال و نشان به دانشمندان داخلی و خارجی و بالاخره صدور مجوز تاسیس مدارس خارجی در ایران اشاره کرد.
کشور لهستان از زمره کشورهایی بود که نه تنها در سه مورد مذکور نامی از آن در صورت مذاکرات شورا آمده، بلکه در مصوبات مربوط به برنامه درسی از آن جمله برنامه درسی کتاب های درسی جغرافیا و تاریخ، لزوم نگارش مطالبی راجع به تاریخ و جغرافیای آن کشور در کتب درسی مدارس مورد تاکید قرار گرفته است.
این مقاله به شیوه توصیفی- تحلیلی و با استفاده از متن صورت مذاکرات و مصوبات شورای عالی معارف/ فرهنگ به روابط فرهنگی-آموزشی ایران و لهستان در دوره پهلوی در برخی از عرصه ها از جمله تحصیل دانشجویان ایرانی در دانشگاه های لهستان، اعطای مدال نشان به یکی از مستشرقان حافظ شناس لهستانی و صدور مجوز تاسیس یک مدرسه فلاحتی به یکی از اتباع لهستانی می پردازد.